15 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, tymi słowami wyraziłyśmy nasze pragnienie by ściślej zjednoczyć się z Chrystusem przez profesję zakonną. To dzień wielkiej radości, nie tylko nas, które zobowiązałyśmy się wobec Kościoła „zachowywać ze względu na Królestwo Niebieskie czystość, przyjąć dobrowolne ubóstwo i złożyć dar posłuszeństwa” ale jak wierzymy, to radość Serca Naszego Oblubieńca, radość całego nieba.
Uroczystość odbyła się w Lublinie, w Kościele Braci Mniejszych Kapucynów na Poczekajce o godz. 13. Mszy Świętej przewodniczył zaprzyjaźniony z naszą rodziną zakonną ks. bp Artur Miziński, wygłosił nam też słowo. To z rąk ks. Biskupa otrzymałyśmy welon, Regułę i Konstytucje naszego Zgromadzenia oraz Krzyż. Obecność Biskupa miała dla nas szczególne znaczenie, uświadomiła nam, że to Kościół nas posyła, obejmuje i chroni, a więc każda nasza czynność, choćby najmniejsza i najzwyklejsza będzie dla tego Chrystusowego Kościoła darem. Nasze Pierwsze Śluby złożyłyśmy na ręce Matki Generalnej – S. Marii Cecylii D’Arma, która przyjmując je, przyjęła nas do tej wielkiej rodziny i od tego dnia jesteśmy jej częścią.
Po Mszy Świętej udaliśmy się na poczęstunek. Nie mogło też zabraknąć przedstawienia, które przygotowały nasze siostry postulantki i nowicjuszki. W sposób zabawny, a zarazem wzruszający, przypomniały nam o obecności aniołów, które towarzyszą nam przez całe życie. Dzięki temu przedstawieniu rozpoczynamy życie zakonne pewne, że Pan swoim aniołom dał rozkaz aby nas strzegli na wszystkich naszych drogach.
Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa jest świętem patronalnym Naszego Zgromadzenia, nie przypadkowo więc, w tym właśnie dniu, temu Sercu oddałyśmy siebie na własność.
Trudno opisać wzruszenie i wdzięczność, która rodzi się w naszych sercach, za tą niepojętą, niezasłużona łaskę. Pan doprowadził nas do tego „tak” i pewne jesteśmy, że nadal będzie nas prowadził byśmy żyły na Jego chwałę.
Całym Sercem dziękujemy Bogu za ten niepojęty dar. Prosimy o modlitwę, abyśmy mogły wiernie zachować to, co przyrzekłyśmy Panu, abyśmy razem z Maryją, każdego dnia, w odpowiedzi na Miłość, odpowiadały : „Tak”.
Deo gratias et Mariae !
s. Iwona i s. Olga Maria – Siostry Kapucynki Najświętszego Serca Jezusa
15 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa, tymi słowami wyraziłyśmy nasze pragnienie by ściślej zjednoczyć się z Chrystusem przez profesję zakonną. To dzień wielkiej radości, nie tylko nas, które zobowiązałyśmy się wobec Kościoła „zachowywać ze względu na Królestwo Niebieskie czystość, przyjąć dobrowolne ubóstwo i złożyć dar posłuszeństwa” ale jak wierzymy, to radość Serca Naszego Oblubieńca, radość całego nieba.
Uroczystość odbyła się w Lublinie, w Kościele Braci Mniejszych Kapucynów na Poczekajce o godz. 13. Mszy Świętej przewodniczył zaprzyjaźniony z naszą rodziną zakonną ks. bp Artur Miziński, wygłosił nam też słowo. To z rąk ks. Biskupa otrzymałyśmy welon, Regułę i Konstytucje naszego Zgromadzenia oraz Krzyż. Obecność Biskupa miała dla nas szczególne znaczenie, uświadomiła nam, że to Kościół nas posyła, obejmuje i chroni, a więc każda nasza czynność, choćby najmniejsza i najzwyklejsza będzie dla tego Chrystusowego Kościoła darem. Nasze Pierwsze Śluby złożyłyśmy na ręce Matki Generalnej – S. Marii Cecylii D’Arma, która przyjmując je, przyjęła nas do tej wielkiej rodziny i od tego dnia jesteśmy jej częścią.
Po Mszy Świętej udaliśmy się na poczęstunek. Nie mogło też zabraknąć przedstawienia, które przygotowały nasze siostry postulantki i nowicjuszki. W sposób zabawny, a zarazem wzruszający, przypomniały nam o obecności aniołów, które towarzyszą nam przez całe życie. Dzięki temu przedstawieniu rozpoczynamy życie zakonne pewne, że Pan swoim aniołom dał rozkaz aby nas strzegli na wszystkich naszych drogach.
Uroczystość Najświętszego Serca Jezusa jest świętem patronalnym Naszego Zgromadzenia, nie przypadkowo więc, w tym właśnie dniu, temu Sercu oddałyśmy siebie na własność.
Trudno opisać wzruszenie i wdzięczność, która rodzi się w naszych sercach, za tą niepojętą, niezasłużona łaskę. Pan doprowadził nas do tego „tak” i pewne jesteśmy, że nadal będzie nas prowadził byśmy żyły na Jego chwałę.
Całym Sercem dziękujemy Bogu za ten niepojęty dar. Prosimy o modlitwę, abyśmy mogły wiernie zachować to, co przyrzekłyśmy Panu, abyśmy razem z Maryją, każdego dnia, w odpowiedzi na Miłość, odpowiadały : „Tak”.
Deo gratias et Mariae !
s. Iwona i s. Olga Maria – Siostry Kapucynki Najświętszego Serca Jezusa
